Home » #C » آموزش برنامه نویسی سی پلاس پلاس

آموزش برنامه نویسی سی پلاس پلاس

آموزش برنامه نویسی سی پلاس پلاس

آموزش برنامه نویسی سی پلاس پلاس

یکی از زبان های برنامه نویسی آکادمی زبان سی پلاس پلاس هست که در اکثر دانشگاها تدریس میشود در این پست کتابی رو آماده کردیم که به آموزش برنامه نویسی سی پلاس پلاس می پردازد .
مهمترین مشکل دانش آموزان و دانشجویان تو رشته کامپیوتر درس برنامه نویسیه و همیشه به این درس مثل یه غول بی شاخ و دوم نگاه می‌کنن و فکر می‌‌کنن هیچ وقت این مسئله حل نمیشه ،شاید حتما باید مخ کامپیوتر باشن تا بتونن این درس و پاس کنن ، خیلی موقع‌ها قبل از امتحان دست به دامن این و اون میشن که قبل امتحان یه نفر پیدا بشه و معجزه کنه یه دفعه همه چیزمثل برق بره تو مخشون .بعد از امتحانم دست به دامن استاد میشن که یه نمره ای به ما بده تا این درسو پاس کنیم اما شما با خوندن این کتاب راحت می توانید برنامه نویسی سی پلاس پلاس رو یاد بگیرید .

سی پلاس پلاس :
++C (بخوانید سی پلاس‌پلاس) یک زبان برنامه‌نویسی رایانه‌ای همه‌منظوره، شیءگرا، سطح بالا و چندرگه (که از برنامه‌نویسی رویه‌ای، تجرید داده‌ها و برنامه‌نویسی شیءگرا پشتیبانی می‌کند)، عمومی و با قابلیت‌های سطح بالا و سطح پایین می‌باشد. این زبان دارای قابلیت‌های انواع داده ایستا، نوشتار آزاد، چندمدلی، معمولاً زبان ترجمه شده با پشتیبانی از برنامه‌نویسی ساخت‌یافته، برنامه‌نویسی شیءگرا، برنامه‌نویسی جنریک است. از آنجا که در سی++ اشیاء را می‌توان ابتدا به ساکن از کلاس‌هایی ایجاد کرد که به هیچگونه سلسله مراتب رده‌ها و وراثت مقید نیستند، لذا سی++ از برنامه‌سازی شیء بنیاد (object-based programming) نیز پشتیبانی می‌کند. ++C به همراه جد خود C از پرطرفدارترین زبان‌های برنامه‌نویسی تجاری هستند.

  • ++C یک زبان سطح میانی در نظر گرفته می‌شود؛ این زبان دارای قابلیت زبان‌های سطح بالا و پایین به‌صورت هم‌زمان است.

++C توسط بی‌یارنه استراس‌تروپ ریاضیدان دانمارکی در سال ۱۹۷۹ در آزمایشگاه‌های بل (Bell Labs)، برای بهبود زبان سی و بر مبنای آن ساخته شد و آن را «C با کلاس» (C With Classes) نام‌گذاری نمود. در سال ۱۹۸۳ به ++C تغییر نام داد. توسعه با اضافه نمودن کلاس‌ها و ویژگی‌های دیگری مانند توابع مجازی، سربارگزاری عملگرها، وراثت چندگانه، قالب توابع، و پردازش استثناء انجام شد. این زبان برنامه‌نویسی در سال ۱۹۹۸ تحت نام ISO/IEC ۱۴۸۸۲:۱۹۹۸ استاندارد شد. نسخهٔ فعلی استاندارد این زبان ISO/IEC ۱۴۸۸۲:۲۰۱۴ است.

Add a Comment

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *